6x must-do’s Sumatra, Java & Bali

Het Tobameer (ook wel het Danau Toba genoemd) was onze eerste stop op Sumatra. Deze bijzondere plek verdient zeker een plekje in mijn top zes en vele anderen zullen het met mij eens zijn. Het indrukwekkende meer ligt op een hoogvlakte van 900 meter en vormt het hart van de Batak Hooglanden. Met een oppervlakte van 1700 km2 en een diepte van ongeveer 450 meter is dit het grootste en diepste meer van Zuidoost-Azië.

Onderweg van Medan naar Samosir en met zicht op het meer valt er opeens een korte stilte in onze bus. Het adembenemende uitzicht trekt onze aandacht en iedereen neemt zijn moment om het uitzicht op het door stranden met naaldbomen, steile berghellingen en rotsformaties omringde meer in zich op te nemen. De komende twee nachten is in het Tobameer gelegen eiland Samosir onze verblijfplaats. Dit eiland wordt gezien als de oorspronkelijke woonplaats van de Batak op Sumatra en dat is voornamelijk terug te zien in het plaatsje Tomok. Hier vind je nog verschillende voorbeelden van Batakhuizen, graven en tombes. Wat mij betreft zeker de moeite waard om te bezoeken!

Wist je dat de dichtgegroeide jungle nabij Bohorok nog maar een van de twee leefgebieden is van de orang-oetan? Bizar toch! Tijdens de optionele excursie: ‘Orang-oetans & Jungle wandeling’ kreeg ik de kans om deze schitterende dieren in het wild te zien. Deze kans kon ik natuurlijk niet laten lopen en greep ik dan ook met beide handen aan.

Om 06:15 klonk de wekker door mijn kamer en om 07:30 werd ik met enkele medereizigers opgehaald door onze lokale gids. Aangekomen op het startpunt stond een pittige wandeling van ongeveer drie uur op ons te wachten. Na ongeveer anderhalf uur wandelen draaide onze gids zich om en maakte hij het gebaar dat we extra stil moesten wezen en wees hij naar onze linkerkant. In de verte zagen we drie orang-oetans. Het leek net alsof ik in een natuurfilm terecht was gekomen. Het was echt prachtig om te zien. Met de groep bleven we nog enkele minuten staan genieten, maar daarna gingen we weer verder met onze wandeling. Na nog ongeveer anderhalf uur te hebben gewandeld eindigde onze wandeling bij de voedingsplaats van de orang-oetans.

Terugkijkend op dit avontuur heb ik geen enkel moment spijt gehad en raad ik het iedereen aan. Het is een fantastische wandeling en met als hoogtepunt de orang-oetans!

De Ijen-vulkaan verdient ook zeker een plekje in mijn top zes, maar je moet er wel iets voor over hebben, namelijk je nachtrust.  Mijn wekker ging om 00:00 uur 's nachts en om 01:00 uur reden we in Land Rovers naar het startpunt van de trektocht richting de krater van de Ijen-vulkaan. Om half drie kwamen we op de parkeerplaats aan. Hier kregen we een zaklamp te leen en kochten we voor de zekerheid een regenponcho. De route was slechts 3,5 km, maar mag zeker niet onderschat worden (lees: flink steil). Na een wandeling van ongeveer anderhalf uur kwamen we bij de kraterrand aan en was het wachten op de zonsopkomst. Na een uur wachten werd ons geduld beloond met een prachtig schouwspel. De zonnestralen verschenen langzaam achter de prachtige rotsformaties, waardoor de zwaveldampen en het blauwgroene kratermeer zichtbaar werden. Op dat moment kwam er maar één woord in mij op: surrealistisch! Om dit prachtige schouwspel te bewonderen moet je wat over hebben, maar dan heb je ook wat.

Sommige bezienswaardigheden zijn de moeite waard om meerdere keren te bezoeken en de Borobudur is er hier één van. De wereldberoemde Borobudur is een van de grootste boeddhistische heiligdommen ter wereld en stamt uit de 9de eeuw na Christus. Het pelgrimsoord is opgebouwd uit verschillende terrassen en met maar liefst 15.000 verschillende reliëfs en 400 opengewerkte stoepa’s beeldt het de weg naar het nirwana uit.

De Borobudur is zeer populair bij toeristen en dit was ook te merken toen wij aankwamen bij de tempel. Vele toeristen waren ons voor, maar dat maakt de tempel niet minder bijzonder. De schoonheid van deze tempel en zijn sprookjesachtige omgeving is onbeschrijfelijk en kun je alleen ervaren door het zelf te ondervinden. Elke keer als ik de Borobudur bezoek, ontdek ik weer iets nieuws en dit zorgt ervoor dat deze bezienswaardigheid zeker op deze must-do lijst thuishoort!

Tip: bezoek de Borobudur op een rustiger moment bijvoorbeeld tijdens de zonsopgang. Rond dit tijdstip zijn er minder toeristen aanwezig waardoor je optimaal kunt genieten van de tempel en van de prachtige zonsopgang.

Voor de sportieve liefhebber van natuur en buitenleven is Ubud dé ideale bestemming. De directe omgeving van Ubud is uitermate geschikt voor wandel- en fietstochten. Met enkele groepsgenoten stapten we op de fiets voor een excursie van ruim een halve dag. Drie uur lang fietsten we over landweggetjes en soms ‘off road’ door dorpjes en langs kleine dorpstempels waardoor we een écht beeld kregen van het dagelijkse (plattelands)leven. Onderweg kwamen we veel locals tegen die vriendelijk knikten als we langskwamen en uiteraard knikten we vriendelijk naar ze terug.

Via de prachtige rijstvelden kwamen we uiteindelijk uit bij het huis van een lokale familie. Bij aankomst kwam de geur van Indonesische kruiden ons al tegemoet en werden we vriendelijk ontvangen door de familie en genoten we gezamenlijk van een smakelijke lunch.

Tenganan is een dorp waar de tijd echt heeft stil gestaan. In het dorp leven de inwoners nog volgens de oude regels van het animisme, van voor de opkomst van het hindoeïsme. Het dorp heeft strikte regels over wie in het dorp mag wonen. Alleen degenen die in het dorp zijn geboren kunnen er wonen en zijn volwaardig lid van de gemeenschap. Ook zijn er strenge regels met betrekking tot het huwelijk. Iemand die bijvoorbeeld met een persoon van buiten het dorp trouwt, is verplicht het dorp te verlaten.

Tijdens het bezoek aan Tenganan viel het mij op dat alle huizen zijn gebouwd aan de weerszijden van een breed langwerpig plein dat een pad heeft met trappen om het hoogteverschil op de helling te overbruggen. Enkele huisjes aan het plein verkopen de unieke geringsing (dubbele ikat geweven) sarongs. Het weven van zo’n sarong duurt ongeveer één jaar. Bij deze weeftechniek worden draden gebruikt waarop van tevoren al een patroon is geverfd met als resultaat een kleurrijke sarong.