Voordat we naar Japan gingen, hadden we natuurlijk al gehoord over ramensoep, maar wat is nu dé plek om dit te proberen? Ramen Street, Kyoto werd ons verteld! Wij zagen het al helemaal voor ons: een ouderwets Japans straatje met allerlei kleine ramenrestaurants… Maar niets was minder waar. Door Google Maps lieten we ons leiden naar de Ramen Street. Al snel kwamen we uit bij een enorme wolkenkrabber dicht bij het station van Kyoto. Verbaasd keken we elkaar aan en we dachten toch even dat onze grote vriend Google ons in de steek had gelaten.

Na de kaart goed te hebben bekeken, bleek dit toch echt de plek te zijn. Met de lift moesten we naar de 10^e verdieping en daar was het: de ‘Ramen Street’ van Kyoto. In de 'straat' bevonden zich 6 à 8 ramenrestaurants met voor de één nog een langere rij dan voor de ander. Door de heerlijke geur die ons tegemoet kwam en de lichte vermoeidheid, hadden we geen zin om lang te moeten wachten en besloten we te gaan voor een tentje waarbij de rij minder lang was. Via een automaat konden we onze bestelling plaatsen, kregen we een bonnetje en konden we wachten totdat er een plekje vrijkwam. Na enkele minuten wachten kregen we een plekje aan de bar aangewezen en binnen enkele seconden stond er een kom stomende ramensoep voor onze neus. Net zoals de Japanners slurpten wij de soep naar binnen en oh, dit smaakte zeker naar meer! TIP: voor een gezellige/romantische avond kun je het beste niet kiezen voor een ramenrestaurant, omdat het vergeleken kan worden met ‘fastfood’. Snel eten en door!

Okonomiyaki kan gezien worden als de Japanse variant van de Hollandse pannenkoek of een rijk gevulde omelet. Deze specialiteit kent twee stijlen, namelijk de Osaka en Hiroshima stijl. Tijdens onze reis hebben wij beide stijlen mogen proberen en een favoriet kiezen is onmogelijk. Wel is er duidelijk een verschil: de Hiroshima stijl is opgebouwd uit verschillende laagjes, soms zelfs met noedels, terwijl de Osaka stijl een mengelmoes is van alle ingrediënten.

In Nederland had een vriend ons getipt op een restaurant in Hiroshima, gerund door een vriendelijk ouder echtpaar, dat we volgens hem echt moesten bezoeken. Het restaurant lag net buiten het centrum en bij aankomst zag het er al verdacht donker uit. Toen we dichterbij kwamen, zagen we een klein briefje op de deur hangen met de tekst ‘closed’, dus helaas moesten we op zoek naar een ander restaurant.   

Binnen enkele minuten kwamen we een ander restaurant tegen waar ook Okonomiyaki werd geserveerd en we besloten naar binnen te gaan. Waarschijnlijk kwamen in dit restaurant niet zo vaak toeristen, want bij binnenkomst keken alle gasten verrast onze kant op. We gingen aan het eerste tafeltje zitten en al snel kregen wij een Japanse menukaart onder onze neus geschoven. Met gebaren en Google Translate vertelden we de cheffin dat we graag de Okonomiyaki Hiroshima stijl wilden proberen. Vriendelijk knikte zij en nodigde ze ons uit aan de bar, zodat wij konden zien hoe de Okonomiyaki werd gemaakt. Aan de bar werd het ijs gebroken en de andere gasten begonnen enthousiast met ons te praten. Het was een leuke gewaarwording, want men begon met elkaar in het Japans te overleggen, zodat een van hen in het Engels aan ons een vraag kon stellen. Vele biertjes, Gin-tonics en high balls later ging het restaurant helaas sluiten en werden wij door onze nieuwe vrienden naar de tram geleid.

In het Nederlands vertaald staat Kushiyaki voor “alles wat kan worden gespietst”. Oftewel, gevogelte en niet-gevogelte gespietst en gegrild. Zelf vergelijk ik het met Spaanse tapas, omdat je net zoals met tapas meerdere (kleine) gerechten tegelijk kunt bestellen. De gegrilde spiesjes zijn echt overal verkrijgbaar, van restaurants en barretjes tot streetfood kraampjes. Deze Japanse specialiteit hebben wij in vele steden gegeten, maar aan ons etentje in Nagasaki hebben wij wel een heel leuke herinnering overgehouden.

In Nagasaki hadden we beiden trek in Kushiyaki en besloten we op zoek te gaan naar een goed aangeschreven restaurant. Opnieuw met behulp van Google kwamen we aan bij het restaurant en een trap leidde ons naar de ingang van het restaurant, waar we vriendelijke werden begroet door een jonge Japanse dame. Ons werd vriendelijk verzocht onze schoenen uit te trekken en deze op te bergen in het kluisje. Vervolgens werden wij naar onze ‘cabine’ begeleid. Voor ons was dit al een hele ervaring, omdat het de eerste keer was dat wij in zo’n Japans restaurant gingen eten. Afgesloten van de andere gasten kozen wij via de tablet de gerechten uit. Zo nu en dan hoorden wij de vriendelijke dame op pantoffels aankomen en schoof zij het luikje open om ons te voorzien van het eten. In eerste instantie voelde het raar en onpersoonlijk om zo afgesloten te zitten, maar toch heeft het iets speciaals en kun je 100% genieten van het heerlijke eten!

Voordat wij naar Japan gingen, hebben wij op Netflix de aflevering ‘Osaka, Japan’ van de serie ‘Streetfood’ gekeken (absolute aanrader) om meer te leren over de Japanse keuken. In deze serie leerden wij het typische Japanse Streetfood ‘Takoyaki’ kennen en vanaf dat moment kon deze natuurlijk niet op onze lijst ontbreken. Takoyaki wordt gemaakt van een meelbeslag.

Het beslag wordt op een hete ijzeren plaat met halve cirkels gegoten waarna er stukjes inktvis aan worden toegevoegd. De bereiding van Takoyaki is vergelijkbaar met de Hollandse poffertjes, daarom worden het ook wel Japanse hartige poffertjes genoemd! Nadat de Takoyaki gaar is, worden 6 à 8 balletjes op een bordje gelegd en getopt met bonito flakes, gedroogd zeewier, Japanse mayonaise en tare saus.

Van traditionele sushirestaurants tot ultramoderne restaurants met sushi aan de lopende band of sushi geserveerd door ‘robotautootjes’, in Japan vind je het allemaal. En natuurlijk hebben wij het allemaal geprobeerd!

Na een lange dag door Tokyo te hebben gewandeld, hadden wij geen zin om de drukke stad weer in te gaan. Daarom besloten we op zoek te gaan naar een sushirestaurant in de buurt van ons hotel. Even zoeken op Google Maps en we hadden al snel een goed aangeschreven traditioneel sushirestaurant gevonden. Het was een familierestaurant dat al generaties lang bestond en bij binnenkomst werden we al snel vriendelijk ontvangen door de zoon van de eigenaar.

Aan tafel kregen wij een Japanse menukaart aangeboden. De eigenaar van het restaurant, die al aardig op leeftijd was, kon helaas geen Engels, maar met hulp van zijn zoon konden wij een paar heerlijke sushi uitzoeken. Mijn vriend is gék op sushi met zalm en vroeg hiernaar. De zoon vertelde ons dat zij dit niet hadden, omdat het niet traditioneel is. Leuk weetje: wist je dat zalm sushi in de jaren 80 is geïntroduceerd door de Noren. In de jaren 80 waren de Noren op zoek naar een nieuwe afzetmarkt en hun ogen vielen op Japan. Deze introductie heeft geleid tot de zalm sushi die wij vandaag de dag kennen!

Op advies van de zoon bestelden wij warme sake en spraken wij met hem over het WK Rugby dat op dat moment bezig was en de aankomende Olympische Spelen van 2020. Ook leerde hij ons enkele Japanse woorden als Sayonara (Tot ziens) en Sumimasen (Pardon) en genoten wij van een heerlijke avond!

Wil jij, net als Renée, met Shoestring naar Japan?

Kies voor een single- of groepsreis: 

• Rondreis Japan Hoogtepunten - 10 dagen
• Rondreis Japan - 15 dagen
• Rondreis Japan 'on a Shoestring' - 22 dagen

Of kies voor een individuele rondreis op maat:

• The Golden Route - vanaf 9 dagen
• Highlights of Japan - vanaf 13 dagen
• The Land of Rising Sun - vanaf 14 dagen
• The Shinkansen Express - vanaf 17 dagen
• Japan in Depth - vanaf 17 dagen
• A different Japan - vanaf 21 dagen