In Tibet vormen Tibetaans en Chinees de voornaamste talen. Vooral in de steden wordt met name Chinees gesproken, een regelrecht gevolg van de 'bevrijding'. Het Tibetaans en Chinees kennen weinig overeenkomsten. De zinsstructuur van beide talen is compleet anders, evenals het schrift, dat we overal zullen tegenkomen. Vooral op het platteland wordt het zeer gewaardeerd als je een paar woordjes Tibetaans leert, al zal dit wel enige oefening kosten. Met name jonge Tibetanen spreken Engels en willen dit graag in praktijk brengen door contact te leggen met buitenlanders. Ook monniken maken graag een praatje om hun Engels te oefenen. Een veel gehoorde groet van buitenlandse toeristen is 'tashi delek', wat letterlijk 'goede toekomst’ betekent. Tibetanen gebruiken deze groet zelf eigenlijk alleen tijdens Nieuwjaar.