Probeer voor vertrek iets te lezen over de plaatselijke levenswijze zodat je niet al te vreemd opkijkt van de soms primitieve omstandigheden. Dan is de kans groter dat je van de reis zult genieten. Neem je voor te kijken naar wat er allemaal wel is, en niet te lang stil te staan bij wat er eventueel niet is.

Bedelen: Je zult in grote steden ongetwijfeld worden aangeklampt door bedelaars. Ze vragen om geld, zeep of pennen. Soms om snoep. Enkele bedelaars noemen meteen het bedrag dat van je verlangd wordt. Door hen geld te geven los je hun problemen allerminst op. Eerder worden ze op deze manier afhankelijk van dit soort inkomsten. Shoestring houdt er de regel op na kinderen nooit geld te geven, hooguit fruit of iets anders te eten. Als kinderen op deze manier veel geld binnenbrengen, sturen hun ouders ze niet meer naar school. Het is geaccepteerd om aan oude of invalide mensen te geven. De werkelijkheid achter elke bedelaar is heel verschillend. Een enkeling bedelt inderdaad voor zijn of haar eten, maar de meeste worden gedwongen om hun plekje in een huis te betalen door deze activiteit. Daarnaast zijn er in de steden steeds meer verslaafden aan alcohol en drugs. Het beste kun je geld geven aan een gerenommeerde charitatieve instelling.

Cadeautjes: Het komt soms voor dat er tijdens één van onze reizen een schooltje of andere instelling bezocht wordt. Dan zijn schoolbordkrijtjes, schriften en pennen een welkome gift. Je zult onderweg ook ervaren dat mensen soms iets van je willen hebben. Bedenk echter dat ook in Afrika vaak geldt: "Voor wat hoort wat". Als iemand iets voor je doet (je kleren wast of poseert voor een foto) dan kun je in ruil daarvoor best (naast geld) een pen of T-shirt geven. Ook souvenirs kun je ruilen voor een kledingstuk, maar bedenk daarbij wel dat iemand voor een T-shirt geen brood kan kopen.

Aankopen en afdingen: Mogelijke souvenirs zijn sisal manden, sieraden en gebruiksvoorwerpen van de verschillende volken, houtsnijwerk, kalebassen en batik. In Afrika is het de gewoonte om af te dingen op de prijs. Het onderhandelen gebeurt meestal op een vriendelijke en levendige manier. De verkoper begint soms op een prijs die wel drie tot vijf maal zo hoog is als de werkelijke prijs. Bepaal vooraf wat je wilt betalen en halveer dit voor je eerste bod. Op die manier kom je na het nodige toneelspel wel ongeveer op een redelijke prijs. Veel succes!

Kunst: Op het gebied van kunst heeft Mozambique, ondanks de koloniale tijd, een artistieke traditie die tot op heden nog steeds gehandhaafd wordt. Mozambique was dan ook als het enige Afrikaanse land te bewonderen op de Expo `92 in Spanje. In Mozambique is ook nog veel traditionele muziek te beluisteren. Zo staan de Makonde in het noorden van het land bekend om hun windinstrumenten (lupembe), die meestal gemaakt worden van dierenhoornen. In het zuiden kun je de Cope muzikanten treffen die de marimba spelen. Dit is een soort van xylofoon die in heel zuidelijk Afrika terug te vinden is. Typisch Mozambikaanse muziek is Marrabenta en heeft zelfs geïnspireerd tot een eigen dansvorm en het ontwerpen van speciale kleding.

Dans: De dans heeft altijd een zeer belangrijke plaats ingenomen in de Afrikaanse cultuur. De bevolking gebruikt het als uiting van vreugde of verdriet, maar het is ook een middel ter bestrijding van ziekten en ter verjaging van boze geesten. Met zang en dans, gebruikmakend van traditionele muziekinstrumenten, wordt geprobeerd de goden gunstig te stemmen om zodoende een rijke jacht- of oorlogsbuit binnen te halen. In het verleden was verlies of winst tijdens een treffen tussen twee stammen dan ook vaak een teken van de kracht der goden.

Algemeen:
Besef voortdurend dat je als gast in een land verblijft waar men nu eenmaal andere omgangsvormen kent. Dat is niet afwijkend, jij gedraagt je afwijkend.