China heeft twee officiële talen en een grote hoeveelheid aan verschillende dialecten Opmerkelijk is dat het Chinese schrift een identiek karakterschrift is voor heel China. Zodoende kunnen de mensen in het hele land schriftelijk met elkaar communiceren en dezelfde teksten lezen, terwijl ze elkaar door hun verschillende dialecten niet kunnen verstaan. In het grootste deel van het land is de officiële taal Mandarijn, alleen in de zuidelijke provincie Guangdong (Canton) en in Hong Kong spreekt men Cantonees. Buitenlandse talen worden bijna niet gesproken. In alle grote hotels, restaurants, winkels en bij de bezienswaardigheden kent men wel enige woorden Engels. Het Chinese schrift is een pictografisch schrift. De karakters die men nu gebruikt, waren oorspronkelijk tekeningetjes. Er zijn meer dan 10.000 karakters, om een krant te kunnen lezen moet je zeker 4.000 karakters kennen. Elk woord is 1 karakter. De Chinese gesproken taal kenmerkt zich door het gebruik van tonen. Als je een woord in een andere toonhoogte uitspreekt, kan het een volledig andere betekenis krijgen. Je moet dus niet verbaasd staan te kijken als een Chinees je niet verstaat als je vriendelijk goedendag zegt.