Eten is voor iedereen belangrijk, maar in Zuidoost-Azië is het vaak verheven tot een levensstijl. In het sociale leven is eten van groot belang. Veel mensen eten niet op vaste tijden: er wordt gegeten wanneer men trek heeft. Daarom kan, zeker in de steden, op ieder tijdstip gegeten worden. Er zijn speciale voedselmarkten, nachtmarkten, noodle-stalletjes langs de weg, en overal mensen die kleine snacks of fruit verkopen. Eten van de straat is zo goedkoop en lekker dat veel mensen maar zelden koken. Op het platteland is dit natuurlijk anders. Let bij het eten op straat op de regel: 'veel klanten = veel verse aanvoer'. Toch moet de gemiddelde westerse maag even wennen aan de andere ingrediënten waarmee het eten bereid wordt, en de andersoortige bacteriën waar de spijsvertering mee te maken krijgt. Begin dus rustig, niet te heet, niet te gekruid. De bevolking houdt zelf over het algemeen van heet, gekruid eten. Toch zijn niet alle gerechten heet. Er zijn gradaties, en sauzen worden gebruikt om desgewenst extra vuur toe te voegen.

Eten: In Cambodja is het hoofdbestanddeel van elke maaltijd rijst. De bijgerechten bestaan uit groente, vis of vlees, maar meestal alleen uit prahoc (vissaus), een onmisbaar bestanddeel in de Cambodjaanse keuken. Vis en schaaldieren worden op talloze manieren verwerkt: in vissoep, kreeftenpasta (kepi), gedroogd, gekookt of gebraden. Een boerenfamilie nuttigt de maaltijd gehurkt op een mat. Men gebruikt een palmblad als bord en eet met de vingers van de rechterhand. Het voedsel wordt minder fijn gesneden dan in de Chinese keuken. Er wordt ruimschoots gebruik gemaakt van scherpe kruiden, chilipepers, gember en peper, waardoor het voedsel in dit warme klimaat langer houdbaar blijft. Over het algemeen lijkt de Cambodjaanse keuken meer op de Indiase dan op de Chinese keuken.

Fruit: Fruit is overal (afhankelijk van het seizoen) te koop, er is een ruime keuze: banaan, mango, papaja, ananas, abrikoos, appel, lychee, custardappel en kokosnoot zijn enige voorbeelden. Ongewone vruchten zijn de heerlijke roze drakenvrucht, de purperen mangosteen (ronde vrucht met sappig zoetzuur smakend wit vruchtvlees), de stinkende (maar lekker smakende) doerian, de jackfruit, de ramboetan (rood 'behaarde' vrucht met een grote pit en sappig vruchtvlees), de waterappel en de pomelo.

Drinkwater: Het water uit de kraan is niet geschikt voor consumptie. Koop flessen gezuiverd drinkwater of mineraalwater. Let er wel op dat de flessen hun oorspronkelijke sluiting hebben. IJsklontjes in je cola zijn ook taboe, die worden immers gemaakt van leidingwater. In andere gevallen worden ze weliswaar van gefilterd water gemaakt, maar op onhygiënische manier getransporteerd.

Dranken in Cambodja: Thee en koffie (vaak Nescafé) is vrijwel overal verkrijgbaar. Vaak worden ze ook opgediend met ijs, als ijsthee of ijskoffie. Frisdrankjes zijn tevens alom te koop. In verband met het statiegeld op de flesjes, wordt de flesinhoud vaak op straat even overgegoten in een plastic zakje, met daarin een rietje gestoken. Ook worden er heerlijke vruchtensappen te koop aangeboden met daarin de verschillende lokale fruitsoorten. Bier is duur en smaakt vaak nogal bitter. Als sterke drank kun je de goedkope Thaise Mekong-whisky kopen, maar ook westerse merken. Wijn is alleen verkrijgbaar in de dure restaurants en luxe winkels.