De cultuurverschillen tussen Europeanen en Nepalezen zijn zo groot dat je er een heel boek aan zou kunnen wijden. Bovendien zijn de verschillen binnen Nepal opnieuw enorm. De gedragingen van een hooggeplaatste Bahun in Kathmandu zijn in niets te vergelijken met die van een eenvoudige ongeletterde Tamang uit een afgelegen bergdorp. Hieronder een paar punten die van direct en dagelijks belang zijn bij de omgang met de bevolking.

Groeten: Niet iedereen laat zich een hand geven. De Nepalezen groeten nu eenmaal met een namasté, waarbij de handen gestrekt met de palmen tegen elkaar worden gebracht voor het voorhoofd, onder het uitspreken van het woord 'namasté'. Aanrakingen, zoals omarmen en kussen, tussen mannen en vrouwen zijn nog erg ongebruikelijk en wekken vaak misgenoegen op. Raak in principe mensen niet zomaar aan, en als je kinderen wilt aanhalen, aai ze dan niet over de bol aangezien het hoofd heilig is. Een schouderklopje is beter op zijn plaats.

Rustig blijven: Raak niet van de kook als de Nepalezen niet in jouw tempo werken. Stemverheffingen en kwaad worden hebben vaak alleen maar een verwarrende en vertragende werking en je laten gaan is een van de laagste dingen die je kunt doen. Wie zich druk maakt, verliest. Maar dat wil niet zeggen dat als iets je niet bevalt, je daar niet onmiddellijk duidelijk over moet zijn. Maak er een gewoonte van om bij problemen meteen naar de baas te stappen. Lager geplaatste Nepalezen zijn als de dood om zelfstandig beslissingen te nemen. De volstrekt autoritaire werkwijze van de meeste bedrijven en de samenleving als geheel is daar debet aan.

Tempelbezoek: Bezoeken aan heiligdommen, zelfs in ruïneuze staat, dienen blootshoofds te gebeuren en op blote voeten. De gelovigen zullen je verder, ook tijdens ceremonies, weinig in de weg leggen. Er zijn echter tempels en heilige gedeelten binnen tempels waar je niet in mag, maar dat wordt wel door een priester duidelijk gemaakt. Loop kloksgewijs rond een stoepa, niet andersom. De gebedsmuren in de valleien passeer je ook aan de linkerkant. Wanneer je een Nepalees huis binnengaat, moeten in principe de schoenen uit.

Gebruik van de linker- en rechterhand: Eten gebeurt, wanneer dat zonder bestek gaat, met de rechterhand, de linker is er immers voor om het achterwerk te reinigen na toiletbezoek. Raak daarom iemand ook in ieder geval niet met de linkerhand aan. Dingen aangeven kun je ook beter doen met je rechterhand, dat is beleefder.

Geschenken: Verbaas je niet over het feit dan men je niet meteen bedankt als je een geschenk meebrengt. Meestal wordt dat meteen ter zijde gelegd en ook niet uitgepakt. Dat moet in geen geval als minachting worden geïnterpreteerd.

Kleding: Vrouwen dienen zich bedekt te kleden, d.w.z., minimaal een bloesje met korte mouwen en een rok of broek tot over de knieën. (Een niet tè korte broek kan zeker tijdens het wandelen in de bergen ook gedragen worden). Bij het wassen in de rivier dienen de dames een sarong te dragen. Mannen kunnen wel in een korte broek lopen (het is gek, maar niet onfatsoenlijk), maar een ontbloot bovenlijf gaat te ver.

Algemeen: Besef voortdurend dat je als gast in een land verblijft waar men nu eenmaal andere omgangsvormen kent. Dat is niet afwijkend, jij gedraagt je afwijkend.