Drinkwater: Het water uit de kraan is niet geschikt voor consumptie. Koop flessen gezuiverd drinkwater, dat kan overal wel. Let er wel op dat de flessen hun oorspronkelijke sluiting hebben. IJsklontjes in je cola zijn ook taboe, die worden immers gemaakt van leidingwater. Poets ook je tanden met flessenwater.

Maaltijden: Breng je maag maar naar Turkije; ze zal je er dankbaar voor zijn. De Turkse kookboeken zien er indrukwekkend uit, met invloeden van nomadische herdersvolken uit Centraal-Azië, Turkse Seldsjoeken, Middellandse Zeelanden en de Osmanen. Maar bij de families thuis en in de restaurants zul je vaak dezelfde gerechten tegen komen. Het ontbijt (kahvalti) bestaat over het algemeen uit vers brood, geitenkaas, komkommer, tomaat, olijven en een kop koffie of thee. Grote hotels serveren ook wel een Europees ontbijt. Voor het diner is er een ruime keuze. De warme maaltijd wordt door veel Turken zelf 's middags genuttigd. Natuurlijk kun je ook 's avonds gewoon uitgebreid eten. Enkele van de voorgerechten zijn: Patlican salatasi (salade van gemalen aubergine), piyar salatasi (salade van witte bonen), börek (tot sigaren opgerolde bladerdeegrolletjes gevuld met bijvoorbeeld rijst en gehakt of met kaas en peterselie), biber dolmasi (met rijst en gehakt gevulde paprika's of aubergines), yaprak dolma (wijnblad gevuld met rijst). Een gemengde salade bestaat uit vaak niet meer dan een paar schijven tomaat, komkommer en wat uienringen. Er zijn ook meer gevarieerde salades. Over het algemeen wordt de salade vóór het hoofdgerecht geserveerd. Dan de hoofdgerechten. Vers brood en rijst (pilav) of gekookte gebroken tarwe (bulgur) hebben een belangrijke plaats in het menu. Sis kebab (een spies met stukjes geroosterd lamsvlees) is een Turkse uitvinding en je zult overal de kebapçis aantreffen. Andere kebaps zijn döner kebab (schapenvlees dat in lange repen aan een spit bevestigd is en langzaam langs een gloeiend vuur draait; de geroosterde buitenkant wordt er in dunne schijfjes afgesneden), adana kebab (sterk gekruid geroosterd vlees), köfte (gehaktballetjes), shaslik (spies met stukjes rund- of schapenvlees waar ook uien, stukjes nier en lever tussen zitten). In veel restaurants kun je ook kip (tavuk) bestellen, die op verschillende manieren kan zijn klaar gemaakt. In de restaurants tref je veel lams- en visschotels. Vis (balik) kan soms prijzig zijn. Er is zwaardvis (kiliç), makreel (uskumru), tonijn (palamut), forel (alabalik) en sardine (sardalya). De vis kan geroosterd (izgara) of gebakken (tava) gegeten worden. Je kunt ook een goedkopere Turkse pizza nemen.
Vegetariërs hebben minder keuze, maar van de honger zul je niet omkomen. Maak gewoon een compleet maal van de meze (voorgerechten). Aubergine is groente nummer één: kijk uit naar de imam bayildi (de priester viel flauw), een schotel met gevulde aubergine. Bladgroenten komen weinig of niet voor, maar komkommer, paprika, aubergine, uien, aardappelen, bonen en courgettes worden volop gebruikt. Groenten worden meestal door en door gaar gekookt of gestoofd. Toetjes (tatlilar) zijn zoet (vaak druipend van de honing) en combinaties van vruchten, noten en gebak, zoals de baklava. Helva zijn de mierzoete amandelblokken met sesamolie. Verder zijn heerlijk als toetje de yoghurt (yogurt), amandelpudding (asure), rijstpudding (sütlak) of het verse fruit zoals appels, peren, sinaasappelen, druiven, perziken, watermeloenen, suikermeloenen of vijgen.

Drinken: De nationale drank is çay (thee). Thee wordt geserveerd in kleine glaasjes met een paar klontjes suiker op een schoteltje. Je moet ook de elma çay eens proberen (appelthee). Koffie (kahve) is minder populair en dus moeilijker te krijgen. Het wordt gedronken uit poppenservieskopjes, met veel drab erin, die eerst moet bezinken. In veel toeristische restaurants wordt in plaats van Turkse koffie ook wel Nescafé geserveerd. De koran verbiedt het drinken van alcohol, maar veel moderne moslims nemen het niet zo nauw met dit verbod. Bier (bira) wordt dan ook bijna overal geserveerd. Turkse wijnen (sarap) zijn goedkoop en verrassend goed. Raki is een sterk alcoholische anijsdrank, die uit druiven wordt gedestilleerd. Hij wordt puur gedronken of aangelengd met water. Frisdrank is overal goed verkrijgbaar, net als mineraalwater (maden suyu).

Restaurants: Er zijn verschillende soorten restaurants. In de vele goedkope zelfbedieningsrestaurants, lokanta genoemd, staan bij de ingang grote bakken met kant-en-klaar eten, dat warm gehouden wordt. Restaurants zijn over het algemeen duurder dan lokanta's. Als je de menukaart niet begrijpt, kun je in vitrines je gerecht(en) uitzoeken. Vaak mag je een blik in de keuken werpen, als je dat eerst even vraagt. In toeristische plaatsen is er behalve een Turkse keuken ook een internationale. De tafels worden over het algemeen goed schoon gehouden. Een goed lopend restaurant heeft vaak jongens in dienst die alleen aangesteld zijn om de tafels te dekken en af te ruimen. Zo kan het gebeuren dat je je laatste hap nog niet verwerkt hebt, of je bord wordt al weggenomen.