De bevolking van India bestaat uit verschillende etnische groepen. In het noordwesten is de huidskleur over het algemeen wat lichter dan in het zuiden. In het noordoosten van het land zien we mongoloïde stammen die verwantschap hebben met de Chinezen. In 1961 woonden er in India ongeveer 440 miljoen mensen. Naar schatting zijn dat er nu al meer bijna anderhalf miljard. De toename van de bevolking is een groot probleem voor de regering. India is al met familieplanning en geboortebeperking begonnen in 1952, maar het is de vraag of de campagnes zin hebben gehad. Voor veel armen zijn hun kinderen een investering in de toekomst.

Ongeveer 74% van de mensen leeft op het platteland en de rest in steden. Steeds meer mensen zoeken echter hun heil in de steden waar ze rijkdom en vrijheid (van het kastensysteem) proberen te vinden. Dit heeft desastreuze gevolgen. Steeds meer sloppenwijken worden aan de grote steden geplakt en de overheid heeft geen geld om de leefomstandigheden van de bewoners van die wijken te verbeteren. Er zijn veel miljoenensteden. Boven aan de lijst van het aantal inwoners staan Mumbai, Delhi en Kolkata (Calcutta), die elk met hun agglomeratie ongeveer het inwonertal van heel Nederland op hun grondgebied hebben. Miljoenensteden die je in onze India rondreizen aandoet zijn bjvoorbeeld Delhi, Mumbai, Madurai, Jodhpur, Jaipur, Agra en Varanasi.

Ondanks het feit dat er in India een sterke feministische beweging is en dat in de hogere kasten/klassen vrouwen wel degelijk meetellen, is over het algemeen de positie van de vrouw in India zeer ondergeschikt aan die van de man. Met name in de traditionele plattelandsgemeenschappen is de vrouw vaak een soort van slavin, die niets in te brengen heeft. Echtparen hopen op een kind, maar eigenlijk op een jongen. Een jongen betekent een versterking van de familie. Zijn vrouw komt later bij hem wonen en brengt een bruidsschat mee. Wanneer een echtpaar een dochter krijgt, betekent dat dus later een bruidsschat betalen en meestal financiële zorgen.