Eetgelegenheden zijn in alle steden en grotere dorpen te vinden, variërend van eenvoudige snackhuisjes, vaak voor lokale arbeiders, tot chique restaurants in de oude paleizen van de medina's van de grote steden waar je honderden dirhams kunt spenderen aan Marokkaanse haute-cuisine, vaak gecombineerd met muziek en dans. In de meeste middenklasse hotels wordt een beperkt assortiment aan salades, Marokkaans- en vaak Spaans- of Italiaans eten voorgeschoteld. Meestal lekker maar niet bijzonder en redelijk geprijsd. In de grote steden hebben internationale restaurants en fastfood ketens hun intrede gedaan.

Ontbijt:
Marokkanen zullen vaak ontbijten met thee wat dadels en brood, een gekookt ei of olijven. In de hotels worden veelal versies van het Franse ontbijt geserveerd met stokbrood en jam en eventueel croissants of cakes. Vrijwel altijd is er verse jus d' orange te krijgen.

Lunch en diner:
In Marokko wordt 's middags en 's avonds warm gegeten. De goedkoopste maaltijd is de vullende maaltijdsoep harira, waarmee tijdens de vastenmaand ramadan het eten begint na zonsondergang, maar die verder ook het hele jaar op de menu's prijkt voor enkele dirhams. Het is ook een snelle maaltijd omdat deze altijd klaarstaat. Veel eetstalletjes en kleinere eetgelegenheden verkopen brochettes, spiezen met daaraan gegrild vlees, worstjes, gehakt of lever van vooral geiten en schapen. Dit wordt dan samen met frites en salade geserveerd voor prijzen tussen de 20 en 40 dirham.
Couscous en tajine zijn de meest typische Marokkaanse gerechten. Couscous is het nationale gerecht van Marokko en ontbreekt dan ook nooit op feestelijkheden. Het gerecht bestaat uit gestoomde semolina, kleine graankorreltjes samen met een stoofpot van groentes, vlees (meestal lamsvlees) en specerijen met veel kookvocht. Tajine is een stoofpot van aardappelen, verscheidene soorten groenten en vlees in de gelijknamige aardewerken schotel, waarbij een hoge keramische kegel op een ronde schaal staat. Door zijn hoogte circuleert de hete lucht in de tajine, waardoor deze feitelijk werkt als een oven. De tajine is er in veel uitvoeringen, van een eenvoudige maaltijd met wat aardappels en benige stukken geit die in een eettentje voor marktkooplieden misschien 12 dirham kost tot een chique gerecht van mals lamsvlees, met uien, diverse groenten, olijven, noten en pruimen, geserveerd in een fraai beschilderde tajine versierd met zilveren opsmuk. De smaak van de tajine is in alle gevallen toch vergelijkbaar door het mengsel van specerijen dat er wordt gebruikt. De grootte van de tajine is aangepast aan de grootte van het gezelschap en er kunnen soms wel zeven mensen tegelijkertijd uit de tajine eten. Je eet de tajine met de rechterhand of met een vork en iedereen kan stukjes uit de schaal pakken en oppeuzelen of het bijgeleverde brood in stukken breken en dopen in het kookvocht van de tajine en er stukjes groenten of vlees mee opscheppen.
Belangrijke feestgerechten zijn mechoui, geroosterd lam en pastilla, dat voornamelijk in Fes wordt gegeten, een ovengerecht van duif en amandelen in dun bladerdeeg. Als je deze gerechten in een restaurant wilt eten, zul je ze in de regel een dag van tevoren moeten bestellen. Een heerlijk gerecht dat sneller wordt bereid is de poulet au citron, malse kip, gestoofd met olijven en citroenen. Zoetigheid is volop te krijgen. Een typisch Marokkaans dessert is beghrir, pannenkoekjes met boter en honing die van oorsprong gegeten behoren te worden tijdens de ramadan na de harira. Wees erg voorzichtig met het eten van ongekookte salades. Deze worden gewassen met kraanwater en juist van de bacteriën in dat water krijgen de meeste mensen last. Let er bij alle gerechten op dat alles goed doorgekookt of doorbakken is om maag- en darmklachten te voorkomen.

Drinken:
Thee krijg je voortdurend aangeboden. In winkels om je op je gemak te stellen en om de koop te vergemakkelijken en elders overal waar je bij Marokkanen binnen komt. Nana of mintthee is de traditionele drank van het land. Het wordt gezet van groene Chinese thee (meestal van het merk Gunpowder) samen met verse mintbladeren en grote brokken suiker die het geheel mierzoet kunnen maken. Voor het maken van de thee neemt men de tijd, het is een ceremonie die met een zekere trots wordt verricht. Het is het veiligst om mineraalwater uit flessen te drinken en liever in geen geval ongekookt kraanwater. Het kraanwater wordt wel gechloreerd en is in de meeste grote steden inmiddels wel drinkbaar, maar er zijn toch veel mensen die er last van krijgen. Het water in Meknes is om onduidelijke redenen een uitzondering op de regel. Sidi Ali of Sidi Harazem zijn twee veel voorkomende merken mineraalwater. Flessen van 1- liter zijn in de winkel te koop voor rond 6 dirham. Mineraalwater wordt ook in kleine flesjes verkocht, dat is handig voor in de dagrugzak. In een restaurant of hotel betaal je al gauw het dubbele. Koffie wordt met een glas water geserveerd. Dat is vrijwel overal kraanwater. Het beste zijn nog de verse vruchtensappen, waarvan naast de overal verkrijgbare jus d' orange, grapefruitsap en echte limonade (citroensap met water en suiker) de lekkerste zijn. Lekker maar niet echt dorstlessend zijn de sappen uit een blender, panachee genaamd, waaronder bananen- en avocadosap en amandelmelk. Mierzoet maar lekker is jus de fraise, hele aardbeien met siroop, die in het voorjaar wordt geserveerd. Alcohol is in de kleinere plaatsen vaak niet te krijgen. Marokko is tenslotte een islamitisch land. De weinige bars die zich richten op de Marokkanen zelf zijn vaak moeilijk vindbare 'zuipholen' waar je mannen zult zien zitten rond tafels vol met lege flessen. Marokkanen die in dit soort gelegenheden drinken beperken zich meestal niet tot een biertje. In de meeste hotels en restaurants die zich richten op buitenlanders is bier en wijn verkrijgbaar. De meest voorkomende biermerken zijn Stork en Flag, beide lichte pilzen. De witte wijn uit Marokko is in de regel simpel, licht en fruitig. Marokkaanse rode wijnen kunnen nogal in kwaliteit verschillen van prima tot ondrinkbaar. Aanbevelenswaardig zijn o.a. Guerrouane (ook wit), Valpierre (ook wit) en Cabernet du President.