Uiteraard zijn er cultuurverschillen tussen Nederlanders en Belgen enerzijds en Japanners anderzijds. Hieronder zijn er een paar punten uitgepikt.

Begroetingen in Japan: Begroeten in Japan gebeurt door het maken van een buiging. Sommige Japankenners willen ons doen geloven dat buitenlanders zich belachelijk maken door te buigen. Er zijn immers vele vormen van buigen. Toch zal elke Japanner een buiging door een buitenlander, hoe krom ook, waarderen. Alleen Japanners die bekend zijn met onze omgangsvormen of vaker in westerse landen geweest zijn, kun je gerust de hand schudden.

Je neus snuiten in het openbaar is taboe. Voor Japanners is het snuiten in een zakdoek of tissue absoluut not done!

Wonen in Japan: In Japan vind je verschillende huizen en flats; oud en nieuw. Vooral op het platteland woont men soms nog in traditionele huizen, van hout en klei en met daken bedekt met dakpannen. De meeste huizen zijn tegenwoordig gebouwd van beton, hout en aluminium. Omdat er weinig plek is zijn de huizen vooral in de grote steden vaak duur en nogal klein. In de stad wonen dan ook veel mensen in grote flatgebouwen. De zomer in Japan is heet en vochtig, en daarom zijn de huizen zo gebouwd dat er lekker een briesje door heen kan waaien. De meeste moderne Japanse huizen hebben zowel kamers in Japanse als in westerse stijl. De Japanse kamers hebben schuifdeuren, gemaakt van hout en papier, die ook geheel verwijderd kunnen worden om van twee kleine kamers een grotere te maken. De ingang (genkan), de gang en de keuken hebben houten vloeren, in de andere kamers is de vloer bedekt met stromatten (tatami). Als je een huis in Japan binnengaat doe je je schoenen uit en trek je pantoffels aan, en als je dan een kamer binnengaat met tatami-matten, doe je je pantoffels ook uit en laat ze in de gang achter. 's Avonds worden de futon, met dons gevulde dekbedden, uitgelegd om op te slapen, en 's morgens worden die dan weer opgevouwen en opgeborgen in speciaal daarvoor bestemde kasten. Alle huizen hebben natuurlijk elektriciteit en stromend water, maar centrale verwarming vind je eigenlijk alleen in Hokkaido, waar de winters erg koud zijn. In de rest van Japan wordt eigenlijk een kamer alleen verwarmd als die gebruikt wordt. Elk Japans huis heeft wel een badkamer (o-furo). Het bad is vierkant en diep. Voor je in bad gaat was je je met zeep, naast het bad. Na de zeep te hebben afgespoeld ga je in het bad. Het gehele gezin maakt zo gebruik van hetzelfde bad en jonge kinderen baden vaak samen met hun ouders.

Theeceremonie in Japan: Bij de theeceremonie (Chanoyu), die dateert uit de 15e eeuw, bereidt de gastheer/vrouw op rituele wijze thee en voedsel en serveert dat. Men moet zich dan aan uiterst verfijnde regels houden die bedoeld zijn om de ceremonie eenvoudig en aantrekkelijk te houden, zonder onnodige beweging of gebaar. De gastheer brengt de tuin op orde en kiest de juiste versieringen voor de theekamer en het juiste gerei, in overeenstemming met het seizoen. De gasten bewonderen dit alles en maken op- of aanmerkingen. Theeceremonie is dus niet alleen op correcte en elegante wijze thee serveren, maar betekent ook leren over architectuur, tuinen, aardewerk, kalligrafie, geschiedenis en godsdienst, wat dus heel wat jaren kan kosten.

Kleding in Japan: Op gewone werkdagen dragen Japanners moderne, westerse kleding, maar op bijzondere dagen geven veel mensen ook nu nog de voorkeur aan de traditionele kimono. Die wordt om het lichaam gewikkeld en vastgebonden met een obi. De kimono's van jonge meisjes zijn vrolijk gekleurd, die van oudere vrouwen wat ingetogener en die van mannen helemaal donker gekleurd. Met Nieuwjaar, tijdens de 'Golden Week' en ten tijde van de diploma-uitreiking kun je veel vrouwen, jong en oud, in kimono zien. Bij bruiloften en andere formele gelegenheden dragen mannen zwarte kimono’s met het familiewapen. Een goede zijden kimono is erg duur en wordt met grote zorg behandeld en dan doorgegeven van vader op zoon en van moeder op dochter. Verder is het erg moeilijk een kimono om te doen en de obi op de juiste wijze vast te maken; veel vrouwen nemen hier dan ook les voor. Er is ook nog een soort kimono die yukata wordt genoemd; een eenvoudig licht katoenen kledingstuk dat in de zomer wordt gedragen of in huis na het baden. Bij de kimono worden geen schoenen en sokken gedragen, maar hoge houten klompen (geta), of lage sandalen van katoen of leer (zori). Die worden gedragen met katoenen sokken (tabi) die een gleuf hebben tussen de grote en de tweede teen, waar het riempje van de sandaal tussen moet.

Vakantie in Japan: De ‘Golden Week’ is een aaneenschakeling van vier nationale feestdagen binnen zeven dagen. Het is een van de drie drukste vakantieperiodes in Japan, naast Nieuwjaar en de Obon-week (midden augustus). Veel Japanners maken van de gelegenheid gebruik om te reizen tijdens de ‘Golden Week’. Een deel van die reizigers gaat naar het buitenland, maar een groot deel blijft in eigen land om de binnenlandse toeristische trekpleisters te bezoeken. Treinen, luchthavens en bezienswaardigheden zijn tijdens de ‘Golden Week’ erg druk. Ondanks de drukte is het wel een leuke periode om in Japan te zijn. Je kunt in deze periode festiviteiten meemaken en prachtige traditionele versiering bewonderen zoals de kleurrijke karper-vlaggetjes (koinobori), een traditionele versiering voor Children’s Day op 5 mei. Ook gaan veel Japanners traditioneel gekleed.

Neem eens een kijkje op de volgende site: http://uchiyama.nl, Hier vind je meer van de ins & outs van het 'Land van de Rijzende Zon'.

Algemeen: Besef voortdurend dat je als gast in een land verblijft waar men nu eenmaal andere omgangsvormen kent. Dat is niet afwijkend, jij gedraagt je afwijkend.