Egypte heeft een oppervlakte van 1.002.000 km² (25 maal Nederland, 32 maal België), waarvan vijf procent bouwgrond is. Het land telt ongeveer 108 miljoen inwoners en heeft een bevolkingsdichtheid van 104 inwoners per vierkante kilometer (Nederland 517). Ruim driekwart van de bevolking woont in de Nijlvallei, die slechts vijf procent van de totale landoppervlakte van Egypte beslaat.

Ongeveer een kwart van de bevolking leeft in en rond de hoofdstad Caïro. Nog steeds vindt er een gestage trek van het platteland naar de steden plaats. Door de snelle bevolkingsgroei is ruim de helft van de bevolking jonger dan 18 jaar. Voor Egyptenaren is het familieleven van grote betekenis. Ondanks de staatspropaganda voor geboortebeperking willen ouders een flink aantal kinderen hebben. Kinderen kunnen meehelpen op het land en ze kunnen de ouders verzorgen op hun oude dag. Dat is nodig door het ontbreken van goede sociale voorzieningen. Een van de ernstigste consequenties is het tekort aan docenten. Een relatief groot deel van de volwassen bevolking kan hierdoor niet lezen en schrijven. Dit geldt in sterkere mate voor vrouwen dan voor mannen.

De bevolking is een mengelmoes uit het Midden-Oosten, Afrika en het Middellandse-Zeegebied. Antropologen onderscheiden drie bevolkingsgroepen. De eerste groep zijn de afstammelingen van de Hamito-Semitische bevolking dat de Nijldelta al duizenden jaren bewoont. Hieronder vallen ook de Berbers, die de westelijke woestijn bewonen. Ze spreken hun eigen taal. De tweede bevolkingsgroep zijn de bedoeïenen, Arabische nomaden die eveneens in de woestijn wonen. Je ziet ze voornamelijk in de Sinaïwoestijn. De derde bevolkingsgroep betreft de Nubiers, die voornamelijk in het zuiden van Egypte wonen rondom Aswan en Kom Ombo. Zij zijn de oorspronkelijke bewoners van Zuid-Egypte en Soedan en hebben gedeeltelijk hun eigen cultuur bewaard zoals hun opzwepende muziek.