De Maya's zijn over het algemeen diep religieus. Magische religieuze handelingen bepalen zijn levensloop. Hij voelt zich afhankelijk van bovennatuurlijke krachten en tracht de goden tevreden te stellen door offers en gebeden. Ze ervaren een grote verbondenheid met de natuur; zo heeft iedereen een beschermdier (nahual) en vinden de meeste ceremonies en rituelen plaats op de top van een heuvel of berg, die als heilig wordt beschouwd.

Ten noorden van het meer van Atitlán (o.a. in Chichicastenango) wonen de Quichés, de grootste inheemse bevolkingsgroep in Guatemala. Hun belangrijkste boek is de Popol Vuh en de mythische verhalen daarin worden elke Quiché van jongs af bijgebracht. De Quichés hanteren nog een waarzegkalender, de leidraad voor het leven. Tovenaars of zieners (chuchkajaus) bemiddelen tussen de mensen en de goden. Een pasgeboren kind krijgt een beschermdier toegewezen die zijn ziel zal beschermen.

Er is een versmelting ontstaan van het traditionele inheemse geloof en het katholieke geloof, dat de Spanjaarden meebrachten uit Europa. Dit samengaan van religieuze gebruiken wordt aangeduid met de term sincretismo. Dit is ook terug te zien bij de processies tijdens belangrijke feestdagen, daar worden katholieke heiligenbeelden gehuld in inheemse kledij. Vooral in Chichicastenango is de synthese van de Indigenas en de katholieke geestelijke wereld heel goed zichtbaar. Indrukwekkend is het gebeuren rond de katholieke kerk Santo Tomàs, waar vrouwen op de trappen offerbloemen verkopen en waar hars wordt verbrand om de goden te eren. Je ruikt de wierook en eenmaal binnen in de kerk heerst een mystieke sfeer, met brandende kaarsen en biddende mensen. Turkaj is er de god van de vruchtbaarheid en lijkt op de maïsgod van de oude Maya's. Bij zijn afgodsbeeld even buiten het dorp worden dennennaalden, rozenblaadjes, wierook, sterke drank en soms een kip geofferd. Zieners die gebruik maken van de zwarte of witte magie hangen vaak rond bij de afgodsbeelden. In Santiago Atitlàn (aan het Meer van Atitlàn) wonen de prachtig geklede Tzutuhil. Daar is een heel bijzondere religieuze figuur. Zijn naam is Maximón (spreek uit Masjimon), een soort vogelverschrikker in westerse outfit. Hij vertegenwoordigt het kwaad en wordt vereerd en verzorgd door de religieuze broederschappen van Santiago Atitlàn. Er wordt beweerd dat Maximón een mix is van oude Mayagoden, de veroveraar Pedro de Alvarado en de bijbelse Judas. Zieners voeren hier rituelen uit in de schaars verlichte, rokerige ruimte. Maximón heeft zijn eigen kledingkist, krijgt sigaretjes in zijn mond gestopt en drank naar binnen gegoten.